Kroplówki najczęściej kojarzą się z poważnymi zabiegami, chorobami czy chociażby z samą hospitalizacją. Oczywiście takie skojarzenia nie są bezpodstawne – kroplówki rzeczywiście stosowane są głównie w powyższych przypadkach. Są one bowiem nośnikami dla leków, składników odżywczych oraz innych substancji.
Podstawowym elementem kroplówki jest aparat kroplówkowy, złożony z worka kroplówkowego, kroplomierza odpowiedzialnego za regulację szybkości przepływu płynu oraz wężyka. Ogniwem łączącym tę aparaturę z organizmem pacjenta jest kaniula dożylna (zwana też wenflonem). Kaniulę tę umieszcza się w żyle obwodowej, najczęściej kończyny górnej.
Stosowanie kroplówek pozwala na rozłożone w czasie, a jednocześnie szybkie podawanie danej substancji. Jest to możliwe dlatego, że przepływ płynu można kontrolować za pomocą wspomnianego kroplomierza, a sam roztwór wstrzykiwany jest bezpośrednio do krwioobiegu pacjenta. Dzięki temu pominięta zostaje – zbyt czasochłonna – droga wchłaniania w przewodzie pokarmowym.
Kroplówki wykorzystuje się w różnych okolicznościach, a za ich pomocą podawać można wiele różnych substancji. Najpowszechniej podaje się kroplówki nawadniające, stosowane w przypadku odwodnienia organizmu oraz kroplówki z glukozą, których rolą jest odżywianie pacjenta w przypadku, gdy niemożliwe jest podanie pokarmu drogą ustną. Do innych aplikowanych preparatów należą także: elektrolity, witaminy i leki (np. przeciwbólowe). Warto też wspomnieć, że transfuzje krwi również przeprowadza się w formie kroplówek, a same kroplówki coraz częściej podaje się nawet w celach profilaktycznych.
